Filip Willems is nog maar 29 jaar oud en is al hoofdtechnoloog op de dienst medische beeldvorming. “Het ZOL investeert in jonge en ambitieuze mensen en wil vooruit als ziekenhuis. Een fantastische omgeving om in te werken.”
Een job in medische beeldvorming is geen evidente carrièrekeuze. Hoe ben je er terechtgekomen?
Filip: “Heel toevallig, eigenlijk! Ik studeerde psychologie toen ik problemen kreeg met mijn knie. Nadat ik via de huisarts werd doorverwezen naar de dienst Medische Beeldvorming en allerlei onderzoeken moest ondergaan, was ik meteen gefascineerd. Nadien ben ik er onmiddellijk over gaan researchen en was ik helemaal verkocht. Het jaar nadien ben ik medische beeldvorming gaan studeren. Na mijn bachelor ben ik een master in management in zorg en beleid in de gerontologie gaan volgen: het bestuderen van ouder worden en vergrijzing. Dat heb ik vooral gedaan om mijn kansen op de arbeidsmarkt te vergroten, want de jobmogelijkheden in medische beeldvorming waren in de tijd dat ik afstudeerde vrij beperkt.”
Ondertussen ben je hoofdtechnoloog, terwijl je nog geen 30 jaar oud bent. Hoe ervaar je het om op zo’n jonge leeftijd al zoveel verantwoordelijkheid te hebben?
Filip: “Dat is niet altijd makkelijk geweest. In het begin was die verhouding tussen medewerkers en hoofd wel wat zoeken, zeker wanneer ik mensen met veel meer ervaring moest bijsturen. Gelukkig ben ik heel goed gecoacht geweest in het traject en volg ik ook nu een coachingprogramma dat voorzien wordt door het ziekenhuis. Ik vind het enorm positief dat het ZOL blijft investeren in opleidingen voor leidinggevenden en kansen geeft aan jonge, ambitieuze mensen.”
Hoe ziet een typische werkdag er voor jou uit?
Filip: “Er zit heel veel variatie in mijn job. Ik stuur dagelijks een honderdtal medewerkers aan, een diverse groep waarin technologen medische beeldvormers vallen, maar ook verpleegkundigen, medisch secretaressen, logistiek assistenten, IT-deskundigen ... Mijn taak is eigenlijk om de missie en doelstellingen van het ziekenhuis naar mijn eigen dienst te vertalen. Gelukkig word ik ondersteund door 2 andere leidinggevenden zodat ik op bepaalde dagen ook de meer technische kant van de job nog kan doen zoals aankoopdossiers en kwaliteitsprojecten. Die afwisseling zorgt ervoor dat ik niet in een bepaalde sleur terechtkomt.”
Is er een moment in je ZOL-carrière dat je altijd zal bijblijven?
Filip: “Dat moet enkele jaren geleden zijn, toen ik nog als technoloog werkte. Een patiënt werd onwel waardoor ik meteen ben moeten overgaan tot een reanimatie, die gelukkig succesvol was. Een van de medewerkers die me toen geassisteerd heeft, belde me later op om te vragen hoe het met míj ging. Dat vond ik zo sympathiek: het perfecte bewijs dat het groepsgevoel en de collegialiteit zelfs in een groot ziekenhuis als het ZOL goed zit. En daar moeten we ook altijd naar blijven streven: niet alleen binnen onze dienst, maar in het hele ziekenhuis.”
Klinkt alsof je wel tevreden bent van het ZOL als werkgever.
Filip: “Absoluut! Het ZOL is een hele innovatieve werkgever die vooruit wil en nieuwe technieken wil kunnen aanbieden. Je werkt er in een fijn team en een state-of-the-art omgeving waar plaats is voor ambitie. De lat ligt er hoog op alle gebieden. Op de dienst Medische Beeldvorming, bijvoorbeeld, gaat het verder dan de basis en bieden we veel complexere en gespecialiseerde onderzoeken aan. Ik heb ook opleidingen gevolgd in andere ziekenhuizen, waaronder in het buitenland, maar ik heb me altijd heel goed gevoeld in het ZOL.”